Field of Dreams (1989)
slavoj zizek'in, "yamuk bakmak" başlıklı kitabındaki, fantazinin paradoks-al karakterini uzun uzun anlattığı bölümlerinin geniş dipnotlarında kendine yer bulan filmlerden biridir. zizek'in vurgusu şu noktaya: "fantazi sahnesinin kendisi, ona tanıklık eden bakıştır. yoksa fantazinin içeriği değil." (bir mekana ıssız diyebilmek için, orada en az bir insanın varlığının gerekmesi gibi sanırım. bir tane bile insan yoksa, orası ıssız da değildir.) bu saptama ışığında bakınca, kevin costner'ın gaipten gelen seslere verdiği tepki ve kurduğu beyzbol sahasını, (sahne) içinde olup bitenlerden (bir tane bile son saniye golüyle kazanılmış heyecanlı bir maç izlemiyoruz mesela. ama tribündeyiz ve karşısına geçip eserini seyredenlerin mağrur bakışlarıyla beyzbol sahasına bakıyoruz.) daha önemli hale sokan nazarı, yerli yerine oturuyor.
Hiç yorum yok: